'ปรปักษ์จำนน' 折腰 'ซีรีส์จีน' ดราม่า การเมือง รัก-แค้น สนุกครบรส
แนว : พีเรียด การเมือง ความรัก ความแค้น การวางแผน
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่า���ีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
เนื้อเรื่องสนุก ทั้งเรื่องรัก ทั้งการต่อกรกับแม่สามี และการต่อกรในสงครามชิงอำนาจ อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จนอดหลับอดนอน พระเอกโดนคนอื่นแซวว่ารักษาตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับอิสตรีประหนึ่งพระ ที่ไหนได้.
แต่อ่านแล้วยังรู้สึกเหมือนว่าตัวพระนาง ยังไม่ได้มีความรู้สึกอะไรที่ลึกซึ้งมากนัก แต่กระนั้นสัมพันธ์ทางกายของทั้งคู่ก็ชวนให้เลือดสูบฉีดมากๆ อิอิ
แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
สร้างจาก : ดัดแปลงจากนิยายของเผิงไหล่เค่อ (ผลงานอื่นเช่น ไข่มุกงามเหนือราชัน, ข้าผู้นี้วาสนาดีเกินใคร, แสนชังนิรันดร์รัก, ข้ามเวลามาเป็นแพทย์ทหารหญิง, ธาราวสันต์ บุษบันจันทรา ฯลฯ)
ขณะเดียวกัน หลิวเหยี่ยน บุตรหลางหยาอ๋อง (อีกเมืองหนึ่ง) อดีตคู่หมั้นเสี่ยวเฉียว ยกกองทัพมาวางแผนจะระเบิดคลองถล่มเมือง และชิงตัวเสี่ยวเฉียวกลับ this page แต่เสี่ยวเฉียวแอบไปทำลายกำมะถันตัวจุดระเบิดคลองจนเสียหาย ป้องกันคลองและชาวเมืองไว้ได้ พร้อมยกตราประทับเมืองผานอี้ ใช้เป็นสินเดิมยกให้เว่ยเซ่า เพื่อป้องกันไม่ให้เขาตีเยียนโจว
แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย
ยาจกน้อยพลิกเกมกลายเป็นประธานจอมเผด็จการไล่จีบรักแรก
งานแต่งคือเว่อมาก ดูชุดคือรู้เลยว่าแพง สมกับเป็นเจ้าสาวแต่งเข้าแคว้นเวยอ่ะ เอาจริงๆ แค่เปิดเรื่องดูก็คุ้มละ องค์ประกอบ ฉากเอย ชุดต่างๆ งานแน่นจัด นึกว่าครองราชย์แถมแต่งตั้งเมียเป็นฮองเฮา อลังเว่อ
เรื่องนี้มีฉากสงคราม การแย่งชิงเมืองซึ่งก็ทำได้ดีและสอดคล้องกับการปูเรื่องความสัมพันธ์คู่พระนาง
พอได้อ่านก็รู้สึกพอใจมากๆ แน่นอนว่ามันไม่ได้เลิศเลอจนหยุดอ่านไม่ได้ แต่ก็รู้สึกสนุกดี นางเอกเองก็ไม่ได้ซู
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้